Çocuk denecek yaştan itibaren bağlama çalıp şiir yazmasına rağmen, yetiştiği ortam ve öğrendiği inanç gereği şan, şöhret, makam, mertebe gibi ön plana çıkma düşüncesinde hiç olmadı. Bu gibi şeyleri hiç önemsemeden, onlara ilgi duymadan kendi halinde sadece kendi çevresindeki muhabbet meclislerinde çalıp söyledi. Başka yerlere gitme, şehir şehir dolaşma, sanatçı çevreleriyle tanışma, gezgin aşıklara, ozanlara, konserlere katılma, şiirlerini deyişlerini (kendi şehrindeki mahalli gazete hariç) gazetelere dergilere gönderme olanağı ve fırsatı hiç bulamadan bugüne geldi. Aşık Yarebülbül’ün deyişlerinde, göreceğiniz gibi önemli bir ustalık var.
Babasının köyün ileri geleni ve daha önemlisi, bilgili oluşu, evlerine gelip giden dede ve bilge insanların çok oluşu, Yarebülbül’ü etkilediğinden, bulunduğu ve yetiştiği ortamın kültürünü benimseyip iyi öğrenmiş zamanla da çevresine kendini kabul ettirmiştir.
Yarebülbül’ün öğrencisi ve örnek alan bir kişi olarak, onun şiirleri ve yaşamı üzerine böyle bir çalışmaya yönelmek ve bir kitap olarak ölümsüzleştirmek, insanlara ulaştırmak benim için sonsuz bir gurur kaynağı.
Ancak herşeye karşın onunla ilk karşılaşmamızdan 25 yıl sonra bu çalışmaya başlamak olanaklı oldu.
Yarebülbül, şiirlerine isim vermemişti. Şiirleri geleneksel halk şiiri kurallarına göre adlandırdım. Bu kitaba hazırlamaya, Yarebülbül’ün şiirlerinin bir bölümünü içeren ve kendi elyazması bir defteri temel alarak başladım. Buna uzun yıllara dayanan ilişkimizi ve öteki notları da ekleyerek kitabı son haline getirdim.
İlk dönem şiirleri, »Sungurlu’nun Sesi« adlı yerel gazetede yayımlandı. Onun dışında »Bal Çiçekleri« (1995) ve »Alevilikte Ön Bilgiler ve Cem-Zakirlik« (1998) adlı kitaplarımda, bazı bilgiler verip birkaç şiirlerinden örnekler yayınlamıştım. Şimdi ise yalnızca Yarebülbül kitabı oluşturmanın onurunu taşıyorum.
Yarebülbül ilk defa duyulan bir isim, duymaya alışageldiğimiz isimlerden de farklı.