Sevgi Kuşağı

Şiir
Der Yayınevi
1. Baskı, İstanbul, 1993
13,5 x 19,5 cm. 160 sayfa

Kızgın


Dostları bir bir dolandım
Herkes birbirine kızgın
Düşündüm şaşırdım kaldım
Kimi yapar vurgun bozgun
Herkes birbirine kızgın

Ne ise suçu vebalı
Bahar da kurumuş dalı
Yıllardır böyledir halı
Diyorlar böyledir yazgım 
Herkes birbirine kızgın

İpleri elin elinde 
Diş sıkılır yürek kinde
Herkes bir biri peşinde
Tilki tavuk kedi kuzgun
Herkes birbirine kızgın

Gürani der yane yane 
Çok bulunuyor bahane
Bu dünya bir çile hane
Kimi ağlar kimi üzgün
Herkes birbirine kızgın

Burda yaşıyorum


Burda yaşıyorum ben burda varım
Kor muyum mezara sorgularımı
Mürşidi kamilim yıkadı sardı
Açar mıyım daha sargılarımı

Gördüğüm bildiğim şeyler bana kar
Nedir şeref nedir şöhret nedir ar
Küçücük aklımın yettiği kadar
İlmimle veririm yargılarımı

İnsan sevgisine ermişim candan
Hiçbir şey değerli değil insandan
Melekten periden cinden şeytandan
Yendim bilgim ile korkularımı

Akıl süzgecinden geçen düşünce
Vicdan köprüsünden geçmeli önce
Kişi Öyle Kâmil oluyor bence 
Kendim görüyorum görgülerimi

Bu Gürani Doğan girdi sevgiye
Dost olunmaz sevgi bilmez kişiye
Söylerim çevreme faydalı diye 
Kafamda kurduğum kurgularımı.

Hasret mi Olur


Koskoca evrende küçücük dünya
Alim olanlara gurbet mi olur
Tüm milletler dosttur insanlar kardeş
Arif olanlara hasret mi olur

Cahillik bencillik dünyayı böldü
Bilimle teknikle insanlık güldü
Bilgisayar telsiz dünya küçüldü
Daha bundan iyi gayret mi olur

Olmalıdır dünya sınırsız vatan
Herkeste bulunan aynı tatlı can
Afrika’da Çin’de yaşayan insan
Kamil olanlara devlet mi olur

Gün olur dünyayı kimse bölüşmez
İnsan insanlara kuyular eşmez
Ya bir kefen düşer ya o da düşmez
Aklı olanlara servet mi olur

Gürani der bakma cahilde sese
Dost olunmaz kötü olan herkese
Hemi sana hem de bana benzese
Zalim olanlara hürmet mi olur